เรื่องราวของสวนผลไม้

สวนผลไม้ของลุงบุญเลิศมีพื้นที่จะแบ่งเป็น2ส่วนคือ นาข้าวและสวนผลไม้ ที่สวนแห่งนี้ ด้านหน้าจะเจอสวนผลไม้เป็นที่แรกแล้วหลังจากทะลุสวนผลไม้ไปก็จะเจอนาข้าว โดยที่พื้นที่ทั้งหมดมีขนาด 36ไร่ สวนผลไม้แห่งนี้มีการส่งส้มโอคุณภาพสูงออกไปสู่ต่างประเทศ และนอกจากนั้นก็ยังมีผลไม้ชนิดอึ่น เช่น ขนุน มะม่วง และมะนาว ซึ่งทั้งหมดนี้คือรายได้หลักของสวนผลไม้แห่งนี้ ต่อมาหลังจากกระทรวงการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยและกรมส่งเสริมการเกษตรได้เข้ามาถ่ายทอดความรู้เพื่อพัฒนาชุมชนคลองมหาสวัสดิ์เพื่อพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยวการเกษตร สวนผลไม้จึงได้เป็นส่วนหนึ่งของแหล่งท่องเที่ยวในชุมชนคลองมหาสวัสดิ์ในพ.ศ.2543 ซึ่งหลังจากนั้นก็ได้เกิดกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดสุวรรณขึ้นมา ซึ่งเป็นกลุ่มของแม่บ้านเกษตรกรที่ต้องการสร้างรายได้โดยเพิ่มมูลค่าของผลไม้ด้วยการทำผลไม้แปรรูปตามฤดูกาลต่างๆ ซึ่งหลังจากปีพ.ศ.2549ก็ได้ออกมาเป็นผลิตภัณฑ์กล้วยหอมอบกรอบที่ใช้เครื่องอบไล่น้ำมันจากการทอดซึ่งปัจจุบันมีถึง10รสชาติ โดยรสชาติต่างๆเกิดจากการสำรวจข้อมูลตลาด

ฟื้นฟูสวนผลไม้

ในปีพ.ศ.2554 ได้เกิดน้ำท่วมอย่างที่ทุกคนได้ทราบกันซึ่งสวนผลไม้แห่งนี้ก็ได้รับผลกระทบของน้ำท่วมครั้งนี้ พืชในสวนได้รับผลกระทบอย่างร้ายแรงทำให้สูญเสียไปเป็นจำนวนมาก โดยเศรษฐกิจเกี่ยวกับการเกษตรของชุมชนคลองมหาสวัสดิ์ได้ย่ำแย่เป็นอย่างมาก ซึ่งทางสวนผลไม้ก็ได้รับความเสียหายไปด้วย ลุงบุญเลิศและครอบครัวพยายามป้องกันสวนแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ สวนผลไม้ถูกน้ำท่วมนานนับเดือน ทำให้ทั้งครอบครัวรู้สึกเสียใจและสิ้นหวังไปเลย ที่แย่ไปกว่านั้นส้มโอซึ่งขาวน้ำผึ้งที่ปลูกไว้และเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในชื่อเสียงของสวนผลไม้แห่งนี้ก็ตายไปทั้งหมดเลยเช่นกัน
ทั้งครอบครัวเกิดความลังเลใจว่าจะทำอาชีพเกษตรต่อไปดีหรือไม่เพราะการฟื้นฟูทุกอย่างให้กลับมานั้นเป็นเรื่องที่ใช้เวลานาน แต่ลุงบุญเลิศก็ไม่ได้ยอมแพ้ในตอนนั้น ซึ่งลุงบุญเลิศก็ได้ให้กำลังใจครอบครัวและเริ่มทำการฟื้นฟูสวนให้กลับมาใหม่อีกครั้งนึง ทำให้จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องฟื้นฟูทันทีแต่มันจำเป็นต้องใช้เวลาในการฟื้นฟูส่วนต่างๆไม่ว่าจะเป็นสวนผลไม้และนาข้าว การที่จะฟื้นฟูจำเป็นต้องใช้เงินทุนเป็นจำนวนมากอีกด้วยทำให้
ต้องสร้างรายได้ไปด้วย โดยลุงบุญเลิศเลือกที่จะปลูกผลไม้ที่เติบโตได้อย่างรวดเร็ว เช้น กล้วยหอมทอง ฝรั่ง กล้วยน้ำว้า นำไปสร้างรายได้ และปลูกพีชผักสวนครัวเพื่อบริโภคเองในครอบครัว ใช้เวลามากกว่า3ปีเพื่อฟื้นฟูสวน ใน3แรกส้มโอลูกแรกก็ได้เติบโตขึ้นมาเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นจึงต้องพยายามต่อเพื่อฟื้นฟูให้มากกว่านี้ ในเดือนธันวาคม ปี พ.ศ.2554 ลุงบุญเลิศก็ได้ร่วมฟื้นฟูวิถีชีวิตคนริมคลองโดยช่วยเปิดเส้นทางน้ำโดยมีจุดประสงในการส่งเาริมการท่องเที่ยวเชิงเกษตร มีการร่วมมือจากหลายๆฝ่ายไม่ว่าจะเป็นราชกาล สื่อมวลชน และนักวิชาการบางส่วน ซึ่งผลออกมาเป็นไปได้ด้วยดีมีนักท่องเที่ยวมากขึ้นเรื่อยๆไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนในชุมชน